donderdag 24 april 2014

Beautyblogger Lizzy heeft kanker, hoe ga je daar als jonge blogger mee om?


Terwijl blogger Lizzy altijd op www.ourfavourites.nl schreef over beauty en lifestyle is er sinds december een ander onderwerp bijgekomen: kanker. Eind 2013 heeft ze namelijk gehoord dat ze ziek is. ‘’Zoiets als kanker verwacht je gewoon niet op je negentiende, wanneer je net op kamers bent gegaan. Je wil gewoon het studentenleven in duiken.’’ In dit interview vertelt ze wat voor invloed de ziekte heeft gehad op haar blog, hoe is het als je kaal wordt terwijl je een beauty blog hebt?


Op het blog vertellen over de ziekte

‘’Net voor oud en nieuw kreeg ik de diagnose: lymfeklierkanker (ziekte van Hodgkin). Ik had een bult in mijn nek en ging daarmee naar de dokter. Toen ik wist dat het kanker was heb ik een filmpje geplaatst op mijn blog, waarin ik uitleg wat er aan de hand is. Dit filmpje is inmiddels al meer dan 5000 keer bekeken.’’ Opmerkelijk is dat haar blog sinds ze ziek is veel beter wordt bekeken. ‘’Dat is natuurlijk wel een beetje dubbel, maar mensen zijn gewoon heel nieuwsgierig. Ook vertellen andere bekende bloggers dan op hun blog over mij, wat mij ook meer viewers op levert. Qua aantallen mag ik de laatste tijd dus niet klagen.’’  Soms worden er wel eens gewaagde opmerkingen geplaagd zoals ‘’zet je pruik eens af’’, maar dat doet Lizzy niet zo veel. ‘’Ik zou het erger vinden als mensen echt nare reacties achterlaten.’’

Het blog van Lizzy gaat onder andere over beauty, ‘’Dat klinkt misschien oppervlakkig, maar make-up kan mensen helpen. In deze periode voel ik mij prettiger door make-up. Als ik zonder in de spiegel kijk, is de confrontatie veel groter, want door de chemotherapie heb ik minder wenkbrauwen, maar die kan ik bijtekenen. Aan de andere kant vind ik het soms ook fijn om over luchtige dingen als uiterlijk te praten, omdat het onderwerp kanker heel heftig is.’’


Haar eraf scheren

‘’Mijn haar eraf scheren was een van de moeilijkste momenten van de ziekte. Op een gegeven moment zag ik uit het niks een hele pluk haar liggen op mijn jasje. Sindsdien viel er elke keer haar uit wanneer ik mijn hand door mijn haar haalden. Haren wassen was al helemaal een drama. Ik wist dat mijn haar eraf moest, maar wou het natuurlijk niet. Op het moment dat de tondeuse over mijn hoofd ging kon ik alleen nog maar huilen. Het is toch een deel van je vrouwelijkheid die je dan verliest. Ook vond ik het heel eng om dan de eerste keer in de spiegel te kijken. Dat durfde ik ook niet meteen, pas een paar dagen later.’’

 ‘’Het is confronterend wanneer je eigen uiterlijk verandert terwijl je zelf veel met uiterlijk bezig bent. Daarom heb ik ook besloten om een pruik te dragen. Dit doe ik zodat ik er zo veel mogelijk ‘normaal’ uit zie en gewoon word behandeld. Een ander meisje in dezelfde situatie als ik deed dit niet en ging vanwege de vermoeidheid ook vaak in een rolstoel zitten. Vergeleken met een kaal meisje in een rolstoel zie ik er helemaal niet ziek uit, terwijl ik dat wel ben.’’  



Positief blijven

‘’In het begin vond ik het heel oneerlijk. Waarom nou net ik? Ik kan door mijn ziekte niet meer studeren en heb mijn kamer in Utrecht moeten opzeggen. Verder kan ik redelijk normaal leven, maar ik ben wel veel sneller moe en kan me ook voor geen meter meer concentreren. Morgen heb ik weer chemo, dus dan lig ik wel de hele dag in bed en de dagen daarna zijn ook  zwaar. Ik kan dan geen hele dag erop uit, dat hou ik gewoon niet vol.’’

Toch kan ze het goed relativeren. ‘’Het is een rotperiode, maar ik word straks beter en dan ga ik gewoon alles tien keer zo hard inhalen! (de ziekte van Lizzy is 99% zeker te genezen: info (klik)). Door de ziekte kijk ik nu anders tegen het leven aan. Voorheen leek het allemaal zo zorgeloos en zeurde ik ook nog wel eens. Maar nu denk ik ‘je mag blij zijn als je gezond bent!’. Ik geniet meer van de kleine dingen ook al ben ik ziek. Ik denk dat ik er sterker uit kom, nu zou ik bij wijze van spreken een moord kunnen doen om weer te kunnen studeren en weer een normaal leven te kunnen leiden. Dat niet alles vanzelfsprekend is, daar sta je niet altijd bij stil.’’


Blog als redding

Hoe ik met mijn ziekte om ga ligt in mijn handen. Ik kan bij de pakken neer gaan zitten en balen van het feit dat ik niet kan studeren. Maar ik probeer het negatieve om te zetten in iets positiefs: wat kan ik met mijn overige tijd doen? Tijd investeren in mijn blog!
Mijn blog is echt mijn redding geweest. Een maand thuis zitten zonder iets te doen kan nog, maar op een gegeven moment gaat series kijken in je bed echt vervelen, ook al lijkt het voor veel mensen heel fijn. Daarom ben ik heel blij dat ik mijn blog heb waar ik flink mee bezig kan zijn en waar ik ook positiviteit uithaal.’’ De lezers worden positief van Lizzy en Lizzy weer van hen, de cirkel is rond.

Via deze LINK (klik) kan je de filmpjes van Lizzy zien. 

Door: Emma Brink
like www.facebook.com/humaninterestvanemma.nl om op de hoogte te blijven van Human Interest van Emma!



11 opmerkingen:

  1. Wat sta je prachtig op de foto lieve Lizzy! <3 Mooi interview ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een mooi en duidelijk interview!
    Supermooie foto's!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi artikel! Echt bewondering voor haar :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi interview! De foto's zijn ook erg mooI!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een mooi en eerlijk verhaal, ik heb het met bewondering gelezen!
    Ik ben zelf chronisch ziek en herken mij er zeker in dat het heel lastig kan zijn om jezelf te vermaken als je weinig energie hebt en veel tijd thuis doorbreng. Positieve verhalen helpen mij ook hoop te houden en er het beste van te maken. Bedankt voor het delen van dit inspirerende verhaal!
    En ik wil Lizzy het beste toe wensen, dat je maar heel snel de schade in mag halen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heel fijn om te horen dat positieve verhalen je hoop geven!

      Verwijderen
  6. Ah het is zo'n mooi interview geworden! Prachtige foto's erbij ook.

    BeantwoordenVerwijderen